مرکز بهداشت شهرستان زاهدان

به نام خدا

# هشت ماه تجربه همدلی و خدمت؛

با سلام ، عرض ادب و خدا قوت محضر یکایک همکاران گرانقدرم در مجموعه بزرگ مرکز بهداشت زاهدان

هشت ماه گذشت، فراموش نخواهم کرد روز نهم آذر ماه 1398، یک روز خنک از آخرین ماه پاییز، اولین چیزی که جلب توجه می کرد؛ تعداد بسیار کارکنان ستادی و پرسنل محیطی بود. حدود یک هزار نفر پرسنل، بعنوان منابع ارزشمند انسانی. همکارانی که می توان آنها را بزرگترین پشتیبان مرکز بهداشت زاهدان دانست.

باری...

مثل صدای سیل که تا رسیدن خود آن فاصله ای ندارد، از شنیدن بانگ ناهنجار کرونا در چین تا روبرو شدن با موج آن در زاهدان زمان اندکی گذشت. هنوز با چالش های هرروزه، با شکایت از بوی بد چراغ نفتی ها در مراکز و پایگاهها در زمستان و مشکلات پرداختی پرسنل شرکتی و دغدغه هایشان کنار نیامده بودیم؛ که خود را در میانه بحران کرونا یافتیم. زمان زیادی از اجرای مرحله اول طرح ایمنسازی فلج اطفال و طغیان آنفولانزا نگذشته بود؛ که درگیر بزرگترین بحران بهداشتی جهان در قرن گذشته شدیم.

از حضور تیم های بررسی در خانه بیماران کرونا تا نظارت بر کفن و دفن متوفیان، از بسیج ملی غربالگری توسط مراقبین گرانقدر سلامت در ایام نوروز و ورودیهای شهر در شبهای سرد تا خدمت پزشکان و همکارانمان با دهان روزه در کلینیک های 16 ساعته و مواجه با ازدحام و تنش های آن، از اجرای طرح فاصله گذاری اجتماعی تا مشاوره های تلفنی هر یک تجربه ای بود سخت و دشوار.

تلاش شد تا هر چند اندک قدردان زحمات همکارانمان در موضوع کرونا باشیم. تلاش کردیم تا در حد امکان و بضاعتمان تجهیزات و ساختمان های اداری را در جهت خدمت بهتر به مردم و آسایش همکارانمان بهبود بخشیم. تغییرات در ساختار ستادی را با هدف استفاده حداکثری از تمام ظرفیت ها و تجارب سیستم پیش گرفتیم. سعی کردیم که توجه بیشتر به نیروهای محیطی را بیش از پیش در اولویت فعالیتهای خود قرار دهیم و کسب موافقت ریاست محترم دانشگاه مبنی بر افزایش سقف اضافه کار پرسنل محیطی بعد از حدود 6 سال با هدف نیل به این مهم انجام گردید.

و اما لحظات، دقایق و روزهای کرونایی بی شک سپری خواهند شد ، بی تردید صدای فریادها و همهمه فرزندانمان در پارک ها و مدارس طنین انداز خواهد شد که اگر نبود باور به موفقیت در این راه،  نه انگیزه تلاش باقی میماند؛  نه رمق مبارزه. اینک در کشاکش این مواجه نفس گیر،  به پشت سر، که مینگریم باز هم دلگرم به وجود مجموعه ای از انسانهای تلاشگر و از خود گذشته ای میشویم؛  که در کنارشان این کشتی گرفتار طوفان را به ساحل امن خواهیم رساند.  ان شاالله

عید سعید قربان مبارک.   

جلیل نجاتی ، نهم  مرداد 1399